IM BACK

Balik na ako.. ang BLOG kong ito ay ang pagbabalik ng Reynolph kay Reynolph.

Galing ako sa sakit kahapon at hindi naman ako nahirapan... madalas ayoko nagkakasakit pero ngayon iba... siguro naghahanap ako ng kalinga pero ngayon mas gusto ko ang MAPAGISA. 

Naghahanap ako kahapon.. Oo kahapon. Naghahanap ng pagbuo ng pagkatao. Naghahanap ng mga piraso na hinanap ko sa pag aalaga ng pagmamahal. Na nakita ko... o napilitan hanapin... SA AKING SARILI.

Maraming beses na ako nagkakasakit... at mahirap ito sa pakiramdam... masakit sa kalooban... pero wala ng mas sasakit pa nung iniwan mo ako.

Kailangan lang talaga... o kailangan ko pa... HANAPIN ang aking sarili sa mundo ni Reynolph.

Nagkaroon ako ng panahon kahapon magnilaynilay... nakahiga sa kama... nakagilid ang mga unan... nakakalat ang kumot, punda at bed sheet... na nagsisilbing ka  siping tuwing gabi... simula mawala ka...

Natuto akong kumain ng almusal, tanghalian at ang ating dating pinagsasaluhang hapunan... madalas ko talaga itong maalala.. lalo na ang ating ulam na harutan, malalalim na kwentuhan, walang ka kwenta kwentang huntahan at sari-saring karanasan na lubos na nagpasarap sa bawat butil ng pagmamahal na mistulang kanin na kung minsan ay dino-double rice ko sa sarap... GUSTO  ko pa i-unli rice sa sobrang sarap.... ngunit ngayon... natuto na akong maging mag-isa.

Ilang araw... buwan, linggo, at malapit na maging taon na akong pagod... hindi sa pagtatrabaho... pero sa kakaisip sayo. 

Lunch time na... madalas ang mga tao ay kumakain ng normal... pero ako, ayoko... ayoko na rin sa iyo... ayoko rin munang kumain kasi meron akong LBM... pero mas ayokong magmahal dahil masasaktan lang ako... masasaktan lang ako na makita kang masaya. Makita kang maayos, makita kang komportable... Pero yun ang hangad ko sayo... wag mo lang isipin na masaya ako sa sinabi ko... 

Ang pagbabalik na ito ay nag-uumpisang lasunin ang ideya ko ng pagibig... Umibig at nagpaibig, ibig at pag-ibig. Sa pagtulak ng aking bibig... Siguradong kabig lang ito ng dibdib... 

-AkoNgaSiReynolph

W-A-L-A

What about love?
As of now...
Love is non-existent...but
Am I supposed to be okay?

Untitled ( ang common title ng mga walang maisip na titulo)

Umaga nanaman marami akong naiisip sa buhay ( lasing nga ako sa ideya) alas otso na pero mahirap talagang bumangon sa kama lalo na kung ang panaginip mo ay siya. oo siya na nga ( pangalanan natin siyang Isaw). Si isaw ay isa sa mga nagpapatibok ng puso ko ngunit espesyal ang umagang ito. Bakit? dahil napanaginipan ko siya. Sabihin niyo ng obsessed,stalker o certified addict pero wala akong pakialam dahil para sa akin isa siyang virus. Oo virus, pero kakaiba dahil napaka sensational ng pagsira niya sa buhay ko. malaki ang ipinagbago ng dalawang buwan sa akin feeling ko nag mature ako ( tapos 3 weeks from now BULOK na) parang balot. hindi ko lubos maisip pero sa loob ng dalawang buwan nahilig ako sa isaw. Ang isaw na ito ay kakaiba sa ibang isaw (siguro kasi hindi siya nakakain) pero sensational pa rin.

Wag kayo magalala wala ako nakukuha sa isaw na ito. Maliban sa sakit ng ulo o di kaya ng Puso ( May puso pa rin ako noh?!@_@) wala ng iba. Sa aking pag gising kanina halos hindi pa rin ako makatayo para na siyang virus na kumakain sa sistema ng utak ko . Marami na rin akong naging antivirus; pero malakas ang kapit ng virus na ito at naging parte na siya ng sistema ko.

Noong araw, medyo ayos ang sistema ko hanggang isang araw dumating ang virus at unti unti ako sirain. Pero kung nababasa mo ito iniiba ko nanaman ang ibig sabihin ng salitang virus, dahil dito ang virus ay MAGANDA, halos nakakabuti pero dahil virus nga, nakakasama pa rin. Siguro makukumpara ko siya aking paboritong libangan ang paginom ng beer. Maraming nagsasabi na nakakasama ang beer sa katawan ng tao; pero para sa akin ang beer ay win/lose situation (P.S. pag inom pala). Pag umiinom ka kasi nasisira ang katawan mo but on the other hand napapabuti nito ang samahan ninyong magkakaibigan. Pagumiinom ka nasisira ang kredibilidad mo again on the other hand ( Oo, napraktis ko ang english ko... KUNG MAY SASABIHIN KA PA sarilihin mo na lang) napapalawak mo ang iyong network o commonly known as circle of friends. Pero iba ang isaw lagi ko siyang pinagmamasdan, kinukulit pero pagdaan ng panahon unti unti na siyang nag mamature pero hindi nabubulok.Hindi siya styrofoam... dahil hindi nga siya istorbo... SA AKIN ISA SIYANG INSPIRASYON.

Oo nagmamahal na ulit ako... Pero hindi litaw kundi tago. nagmamahal ako ng pa ilalim at hindi lumalapat sa highway ng panliligaw. Oo marami ang mag rereact at magsasabing duwag, takot, walang *private organs* pero ano magagawa ko... TAKOT AKONG MAWALA SIYA.

Oo totoo ka ng isipin mong maliit ang pagpapahalaga ko sa aking sarili. Pero hindi ganoon. dahil iba siya sa lahat ng nakilala ko ( Immortal na statement ito. pero bago sa akin) maikukumpara ko siya sa aking pinakahihiligan at ito ( MULI) ay ang beer. Ang beer na kapag lalong pinatagal lalong sumasarap. ganito rin ang Isaw, habang lalong tumatagal ang aming pagkakaibigan lalo niya itong pinapasarap. Pero the good times will always come to an end (kung mali ang ingles ko pakisamahan mo na lang...) tulad ng paborito kong beer siya ay pinalamig.Pinalamig siya ng kanyang mga karanasan, pinalamig siya ng kanyang mga ambisyon o kaya'y pinapait siya ng kanyang paglayo sa akin. Hindi ko ma enjoy ang beer dahil iba na ang gusto ko; Isaw lang ang naiisip ko. Hindi ko ma enjoy ang beer dahil masyado ito pinalamig ang Isaw na pinakamamahal ko. at dahil sa panlalamig na ito, unti unti na akong iniiwan ng isaw ko.

 Umaga na naman ganap ng alas nuebe... haharap nanaman ako sa pinakamamahal kong isaw, at hindi ko na rin maintay ang pait ng beer ng buhay. Sana sa umagang ito ay mag dilang anghel ang araw at unti unting painitin ang nanlalamig naming samahan na sa init ay mapapaso ang sinumang lalapit sa amin at yayapusin ko siya sa ilalim nito at magtatampisaw sa pawis sa sobrang init; at ng sa gayon... maibsan ang aking pangungulila at kalungkutan... ayoko ng anti virus... lamunin mo na lang ako ng buong buo...

-AkoNgaSiReynolph

Payong and Reynolph"the executioner"

Mga bandang alas nuebe ng umaga (9:00am) masayang masaya ako sa aking pagaantay ng jeep.kakabukas ko lang ng aking bagong biling payong na tig singkwenta lang sa may overpass ng españa. Para ko siyang bagong syota ( oo kasi nga SHORT TIME talaga...) pinagmamasdan ko ang kanyang mga seksing tupi, maalindog na mahabang stick na maganda na parang joints na pilit hinahawakan ang pagkabuo ng aking payong. O sadyang kay saya ng umpisa ng linggo (Oo nga pala LUNES noon...) ito na kaming dalawa nakatayo sa harap ni Bonifacio (and friends) at parang wala ng makakapigil sa aming samahan ,maliban sa malakas na hangin na baka mag pa hiwalay hindi sa amin kundi sa kanya ( sa panapal ng payong sa kanyang katawan) oo na, 50 pesos lang kasi.

Hindi inisip ng payong ko na mahirap lang ako, pilit niya pa rin ginagampanan ang kanyang tungkulin... sinasakluban ako at hindi hinahayaang mabasa ang aking makapal ( NOTE: makapal pa) na buhok at bunbunan ( Oo, pati bunbunan) laban sasakit na dulot ng tubig ulan na galing sa lahat ng water source (including canal, estero, ihi mo! at ihi niya pati nating lahat) o payong ko ipaglalaban kita ... thanks for defending me.

IM SORRY...

Ito na lang ang huli kong nasabi sa kanya before the public execution...
Ganap na alas nuebe singko ( 9:05) ng mangyari ang hindi dapat. Wala akong nagawa. No choice ako... Oo na ako na ang nagkasala pero bakit ba? bakit ba ganito ang kapalaran kailangan kitang saktan. IM SORRY na talaga.

Pero dahil kaibigan, kamag anak , o magulang kita ( kasi wala naman akong tagahanga)... ikukwento ko ang nangyari ( wag mo naman ako isumbong sa kapitan ng mga payong)...

Pag para ko sa isang dyip, papunta na akong dapitan (kasi malapit ito sa aking pupuntahan) ako ay naguumpisa ng umariba at nakipag uunahan sa lahat ng mga kasabay ko na kasama ang kanilang mga butihing payong ( kasama na ako doon). pag apak ko sa dyip sinabihan ko ang aking payong na tama na kailangan niya ng magpahinga... pero pilit siyang nagmatigas. pinilit ko ( wag niyo ako masabihan na hindi ko sinubukan) nakiusap ako... nasa harap na kami ng harap ng maraming tao nagmamatigas pa rin siya... I HAD NO CHOICE...

nakita ko kung paano ko siya pinilit at nasira sa proseso... Nasira ko ang kanyang kanina lang ay namumukadkad na panapal... hindi ko gusto... binali ko lahat ng kanyang mga bakal na joints na tila unti unti na niya akong iniwan... pinagtitinginan na kami ng mga tao ( at kapwa niya payong) hanggang sa tila wala na ako masira at sa huli iniwan ko na siya ( sa loob ng dyip).

O tadhana, ang lupit mo naman bakit kailangan ako sa kamay ko pa... alam mo naman na hindi ko dapat siya sinaktan pero sadyang kay lupit mo at tuwirang pinagawa mo sa akin yun. Tila isang malupit na titig ang tumatarak sa aking pagkatao ng nagdala ako ng perwisyo sa marami... E anong magagawa ko gusto ko pa rin isalba ang isang magandang samahan na nasira ng isang maliit na hindi pagkakaintindihan...

O kay lupit sadyang kay lupit... Wag kayo magalala sa susunod po
100 pesos na ang bibilhin ko para sa inyo

MAPANGHUSGA (Iba lang naman... ikaw siguro hindi dahil kung ganito ka e di sana hindi mo na ito binasa....)

I LOVE YOU....

-AkoNgaSiReynolph

COMMENT (Pahingi naman...)

Comment comment haay naku... pinakamadalas ibigay ng mga tao sa ibang tao. minsan ang komentong ito ay nagagamit para makapag formulate ng mga joke (na nakakasakit ng tao). o di kaya makapag pasaya ng ibang tao (pero joke pa rin)...

example ng isang joke na comment:

"ang ganda mo hehehehehe...(JOKE!)"

Pero nasa isip na lang niya yung salitang joke... bakit kaya naimbento ang word na comment? yung COM siguro comes from the english word na "communicate" tapos yung "ment" naman... ( ayon sa SABOG kung brain cells naman) eh galing sa salitang "meant" kaya ayon sa Reynolph'sDic ang ibig sabihin ng comment ay "meant to communicate"...

Oo na oo na sabog nga ako ( dahil sa halimuyak ng estero) at ni walang sabog na nilalang ang susubukang magbasa nito ( siguro mga taga suporta ko na sabog rin) pero  what if di ba napag usapan ni merriam o ni webster o ng mga caveman na ganun nga ang sagot sa depenisyon ng "comment".

Nauso siguro ang salitang comment noong panahon ni kopong kopong ( na hindi ko kilala) na commonly known as CHISMIS. Ang chismis ay parang kutsilyo sa iba dahil nakakasira ito ng pagkatao at reputasyon. Pero parang feather lang ito na nagkakaroon ng *tickle* *tickle* effect lang sa mga artista at sasabihan lang sila ng "were just friends" or "thats a lie"... pffft... pagkakaiba nga naman ng normal sa sikat...

Another form of comment ( wow english eeew... JOKE!) eh yung nakikita sa mga social networking sites tulad ng "TESTI" na ( naawa lang sa akin ang mga normal kaya ako binigyan). o kaya naman sa facebook na kahit ang mitong koment na "haha", "hehe", "hihi" o ang pang asar na "weh?" ay pwede ng ipost.

Teknolohiya nga naman maraming naisasagawa, pati chismis pwede mo na basahin o rebyuhin; pati mali mong diskarte sa panliligaw ay pwede irebyu para ma-apply sa bago mong lalandiin PS ( Oo nagmamahal din ako)

Komento komento mabait o malupit na elemento. kahit normal na tao ay binibitawan ito sa kayang kapitbahay, kurakot na pulitiko, sobrang plastik na artista o estranghero, sa kaibigan mo o kahit ang pinakamamahal mo...

kaya siguro o kabanal banalang diyos mo MAG COMMENT KA NAMAN na susubukang tumingin dito sa walang kwentang blog na ito...

-AkoNgaSiReynolph

TAR BAHO!

Ang baho ng Tar, yun bang nasa ngipin ayaw matanggal. ginawa ng mga scientist na tartar para ma emphasize ang pagiging peste ni tar. pero ano nga ba si tar? bakit naging abomination si tar? anong ginawa ni tar na ikinagalit ng mga eksperto sa ngipin?

Para sa akin wala... kasi galing siya sa pagkain, toothbrush, pencil, ballpen, private organs na ginagamitan ng bibig. Ang mga nilalagay nating ito ay nakakapag bigay kahalagahan o ligaya na ating nararanasan... di man ganun katagal naging masaya ka pa rin.

Oo nga, nandun na ako na unti unting sinisira ni tar ang ngipin mo ngmagmukha itong parang graba ng quarry sa pampanga o mga nabiktima ng coral bleaching pero di ba kasalanan naman natin kung bakit napunta si tar dyan. nasobrahan ka lang siguro ng pagsubo ng kung ano man: pagkain, panulat o kaya ng pang kwan kaya sila rumami at pumeste sa bibig mo. parang isng he... na kapag pinagsama sama ay nagiging isang nakakarinding tawa sa text na HEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHEHE... o di ba nakakasawa ng tingnan.

Dahil hindi ako eksperto sa pagtatapos ng mga blog na ganito, marahil tatapusin ko na lang sa pagbibigay ng recommendations tugkol sa pag resolba ng ating troubled relationship with Tar.

Una, kailangan nating intindihin ang kanyang pinanggalingan at kung bakit siya ngproliferate.
Pangalawa, ay iwasan na lang ang sobra.... sa kahit anong bagay mahirap ang sobra. Pero mas gustuhin ito kaysa kulang at pangatlo, wag iwasan ang magbasa ng mga walang kwentang blog tulad ng ganito para maliban ang atensyon mo sa pagkain at malayo ka sa mga kalahi ni tar.

-AkoNgaSiReynolph

alabyupart1

What about love?

What is love? Ang tanong na lagi kong nababasa sa slumbook. Pero hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang tunay na depinisyon nito. Love lagging topic sa usapan; Classroom, Chatroom, lalo na siguro sa bedroom. After college ito na siguro ang isang topic ng buhay na gustong gusto nating pagusapan. Pero sino ba talaga ang tunay na nakakaintindi??

Lahat may karapatang magmahal; bakla, tomboy, lalake, babae, lahat kahit ikaw at ako. Pero bakit marami pa rin ang naghahanap nito?? May ibang fulfilled Masaya naman ako para sa kanila pero paano yung mga heartless, loveless, payless, (Hehehehe… Pinipilit ang joke) pero di ba? Hindi lahat nagmamahal; iba fling lang, iba wala lang, iba may katext lang, iba still discovering the moment.

Ang pagmamahal ba binibigay? O tinatanggap lang? di ba ang pagmamahal ay pang Masaya? Pero bakit marami ang nalulungkot o nabibigo dahil dito? BUT STILL they love  to love? Ano ito parang Pinoy henyo isang misteryo?

Ginagawa ko lang siguro ito dala ng boredom?? Sinusubukang I discover ang misteryo ng pinaka malalang rosas ng mundo at ito ay ang pag ibig?? Pag ibig, love, o kahit anong linggwahe. Sadyang isang malaking puzzle, isang malaking laro na minsan ay kinakaadikan o minsan kinakatakutan. Ah basta siguro ang love ay parang blog na ito… sadyang MAGULO?!?!?!?!

AkoNgaSiReynolph